Cz.3
Byłam za bardzo zmęczona, żeby co kolwiek zrobić. Położyłam się w łóżku Liasia i zasnęłam, a on obok mnie. Obudziłam się w jego ramionach.
-Liam coś hałasuje na dworze.- szepnęłam zaspanym głosem.
-To nic, śpij- pocałował mnie.
-Kochanie, idź sprawdzić proszę...- moje proszenie podziałało. Liam narzycił na siebie koszule.
-Kotku ktoś do ciebie!- usłyszałam jego głos. Również się ubrałam. na progu stala dziewczyna, luźno ubrana w brązowych włosach. To była Wiktoria, z którą siedziałam w 6 klasie.
-Hej, jak nas znalazłaś?- spytałam się.
-Moje umiejętności poszukiwawcze- odpowiedziała ze śmiechem.
-Wiesz coś o One Direction?- zapytałam znowu.
-Po części, parzyłam na listę studiujących i się domyśliłam.
-No proszą mamy gościa- powiedział Niall któremu udała się wyciągnąć Wikę z łóżka.
-To moja koleżanka z 6 klasy- przedstawiłam Wiktorie chłopakom.
-To może przyjedź do nas, wszystko ci opowiemy- zaproponowała Wika
-już nie mogę się doczekać- odpowiedziała moja dawna kumpela. Żeby wam się nie pomyliło o którą Wiktorię chodzi to na tą z 6 klasy mówiliśmy Frytka. No więc Zayn chciał odwieść nas do domu. Postanowiliśmy że jednak pojedziemy do Galerii. Rodzice co miesiąc przysyłali nam pieniądze. Byliśmy tam do wieczora. Co za.. ja pieprze my to mamy fata. Tego ranka doprowadziliśmy się do porzątku. Znów nauka. Mogło tak zostać gdyby nie szkoła. No cóż trudno.
-Ja pier... to znaczy co jutro mamy?- spytałam się Diany.
-Języki obce, matma ani  polak oczywiście- odpowiedziała
-Wy też myśleliście, że wtedy u nich robiliśmy no wiecie...- Wiktoria urwała
-Ty tylko  tym. Nie wiem teraz o tym nie myślę- odpowiedziałam obojętnie. -Chodźcie do szkoły, Frytka juz pewnie czeka. z naszymi słodziakami spotykaliśmy się prawie codziennie, wszystko było super i nie dochodziło do nas, że choć One Direction ma wielu wiernych fanów, ma też wielu wrogów. Był to wieczór, piątek pod koniec kwietnia. Nagle dało się słyszec dźwięk "One way or another"
-Niallek dzwoni- zauważyła Wika.
-Przecież nie mieli dzisiaj dzwonić, ustalali trase koncertową, (żebyśmy mogły pojechać z nimi)- zdziwiła się Diana
-Dobra zobaczę o co chodzi.-kiedy odezwał się cichy pomruk Wiktoria zadrżała.To był słaby głos Zayna, włączyła głośnik.
-Słuchajcie, musicie...
-Zayn!Zayn!- krzyczeliśmy.
-Powiedz im, tylko ja zostałem, zapomnijcie o nas, nie szukajcie nas.-Dał się słyszeć trzask i połączenie zostało przerwane.
Diana wybuchła płaczem. Kiedy zrozumieliśmy o co chodzi, nie mogliśmy ich tak zostawić.
Nie mają ochraniarza, fani są pewni, że ich idole niedługą wyruszą w trase...

Skąd mamy wiedzieć  gdzie są, policja nic nie wie, nie poradzi nic,tutaj nie ma nawet wścipskich paparazzi , którzy by coś wiedzieli. -wyliczałam- albo.. już.. -rozkleiłam się.
-Nawet nic nie mów! -Wiktoria mnie uspokajała. Ja wiedziałam swoje. Miałam przed oczami obraz Liama, który...co się z nim stanie? Co się z nami stanie?